Jak rozmawiać z dzieckiem

Rodzice!

• Wykorzystujmy naturalne okazje do rozmow. Codzienne zycie tworzy cały szereg okazji do tego, by rozmawiac. Wspolny spacer, wycieczka, droga do przedszkola, wspolna zabawa, posiłek przy stole to także moze być czas dany tobie i dziecku.

• Planujmy czas rozmowy. Nasze komunikowanie się z pociechą nie moze jednak zakończyc się na sytuacjach okazjonalnych. Nawet gdy przytłacza nas nadmiar pracy czy obowiązkow domowych, nalezy codziennie znaleźć czas na rozmowe z dzieckiem.

• Magia wieczoru. Kiedy nasz maluch po dniu obfitującym w moc wrazeń i zajeć ważnych dla niego znajdzie się w przytulnym łozeczku, tworzą się najlepsze warunki do rozmowy. ,,Języki sie rozwiązuja.” – a to o czym nie powiedzielismy ze wzgledu na brak czasu za dnia, samo sie ,,cisnie na usta”. Warto wtedy uwaznie słuchac tego, co chce nam powiedzieć dziecko.

• Bądźmy czujni na potrzebe rozmowy. Dzieci niejednokrotnie dają znac dorosłym, ze pragną być wysłuchane. Jezeli nie mowią o tym wprost: ,,Mamo, tato chce ci cos powiedziec”, to pokazują nam to mimiką, gestami, układem ciała: ,,Posłuchaj mnie, proszę”. Słuchając dziecka, dajemy mu znać, ze jest dla nas ważne to, co ono myśli i co przezywa,to, o czym chce nam powiedzieć.

• Słuchajmy aktywnie. Najlepszym wyrazem prawdziwego zainteresowania jest kontakt wzrokowy. Rozmawiając z dzieckiem, patrz mu w oczy. Gdy będzie chciało powiedzieć ci coś ważnego, a ty zamyślony nie skupisz swojej uwagi na nim, moze nawet swoimi małymi dłońmi odwrocić twoją głowe, tak byś na nie spojrzał. Podczas rozmowy zadawaj pytania dotyczące jej tresci, tego, czego chciałbys sie jeszcze dowiedziec, potakuj i wyrazaj jasno, ze rozumiesz, o czym dziecko mówi. Aby wzmocnic wartość rozmowy, warto pamiętać o kontakcie dotykowym. Dzieci lubią, gdy się je tuli, trzyma za ręke, bierze na kolana. Taki komfort psychiczny sprawia, że tatwiej jest im wyrażac swoje emocje, zarówno te pozytywne, jak i te negatywne, opowiadac o sprawach trudnych i ważnych.

• Mówmy tak, by dziecko nas rozumiało. Prowadząc rozmowę z dzieckiem, trzeba wyrażac się w sposob poprawny gramatycznie, jasny, uzywając słownictwa adekwatnego do poziomu jego rozwoju, tak by miec pewnosc, ze nas rozumie. Zwtaszcza w rozmowie z małym dzieckiem nalezy unikac moralizowania, dtugich, nużących wypowiedzi. Jest niemal pewne, ze pociecha szybko sie wtedy znudzi, a swoje zainteresowanie skieruje na inną czynność.

• Rozmawiając, wyrażajmy swoje uczucia. Rozmowa to czas, ktory warto wykorzystać na wyrażenie dziecku za pomocq słow tego, co do niego czujemy, pokazanie mu, jak jest dla nas ważne. Nie bojmy się mówić kocham cię, stucham cię, lubię, gdy do mnie mówisz”.

• W rozmowie szukajmy rozwiazania ważnych sytuacji wychowawczych. Warto wykorzystać czas rozmowy na poruszenie trapiących nas problemow. Na przykład z pomocą bohaterow ciekawych książeczek, bajek możemy omówic to, co dziecko przeżywa, z czym ma problem. Możemy mu przekazac wtedy własciwe wzory postepowania i powiedziec, czego od niego oczekujemy.

• Zabawa słowem. Nie ma lepszego wzorca do naśladowania jak mowa rodziców, wychowawców. Dbajmy o to, by dzieci prawidłowo artykułowały wyrazy, poprawnie budowały swoje wypowiedzi, wykorzystujac do tego różnego rodzaju zabawy słowne, rymowanki, zagadki, wierszyki.